Enige tijd geleden werden er op de centraal op de Fossemaheerd gelegen speelplek nieuwe toestellen geplaatst. De oude waren aftands. Gemeente en omwonenden maakten samen een vernieuwingsplan, er kwam wat extra NLA-geld beschikbaar en het resultaat mag er zijn.

De vernieuwde speelplek functioneert tot nu toe prima: veel kinderen maken er gebruik van, op de picknicktafel plus bijgeplaatst tuinbankje bivakkeren regelmatig toeziende ouders en samen houdt men de plek schoon, o.a.  met behulp van een door de gemeente geplaatste prullenbak die door bewoners zelf geleegd wordt in de eigen huisvuilcontainer.

Mooi resultaat en geen vuiltje aan de lucht zou je zeggen.

Echter: kort geleden liet een aannemer op de rand van de speelplek een hoop zand en stenen liggen na gedane (kabel)werkzaamheden. Aannemers laten regelmatig afval in de wijk achter en nogal wat mensen vinden dat daar wat aan moet gebeuren. De Fossemaheerd-kinderen hebben daar echter even geen boodschap aan. De hoop zand en stenen is voorlopig op afstand de mees populaire speelplek in de buurt: er wordt gebouwd en gegraven dat het een lieve lust is, door jongens en door meiden.

Niet alleen aan de Fossemaheerd maar overal in de wijk neemt het aantal jonge kinderen weer toe. Bekend is bijvoorbeeld dat steeds meer geboren en getogen jonge Beijumers in eigen wijk hun gezin stichten, maar ook dat jonge gezinnen ‘van buiten’ de voordelen van de kindvriendelijke woonomgeving ontdekken.  De gemeente heeft een speelvoorzieningenbeleid. Bewoners mogen meepraten.  Moeten we een les leren van die Fossemaheerd-kinderen?  Bij alle speelplekken voor jonge kinderen een hoop zand en stenen? Afgeschermd tegen katten(poep)? In combinatie met zelf onderhoud door omwonenden zoals aan de Fossemaheerd?  En dan maar een speeltoestel minder?

Reageren? Lid worden van een werkgroep Speelvoorzieningen van de Bewonersorganisatie Beijum?  Mail naar mike.tomale@bob.org

• Rein van der Velde
• 2 december 2011