Opmerkelijk dat je elkaar beter leert kennen door te vragen waar ze hun vakantie aan besteden. Ik vroeg het een aantal ouders in het CJG.
‘RUST!’
-‘Ja, rust,’ was het antwoord van twee moeders.
‘Daarvoor moeten we wel weg.’
-‘Ja, als je ergens anders bent, zijn de kinderen anders.’
‘Het moet dan wel passend voor de leeftijd zijn. Vorig jaar zijn we bij een vakantiepark geweest waar het niet goed beviel. De kinderspeelplaats lag ver van het huisje. Dat is niet handig met kleine kinderen. En er waren bijna geen activiteiten voor de kleintjes.
-‘Daarom moet je van te voren goed informeren waar je met de kinderen naar toe gaat. Vorig jaar hadden we mazzel. We zaten op een camping. Er waren veel gezinnen, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds waren er activiteiten voor de kinderen.’
‘Rust,’ zegt ook de moeder van drie jonge jongens. Een week zijn de kinderen onder de pannen, dan zijn we even met ons tweeën. Daar verheug ik me nu al op. Verder maak ik elk jaar een fotoalbum van de kinderen, dat wil ik ook in de vakantie doen.’
‘Sociale contacten,’ zegt een moeder van twee grote kinderen. ‘Ik ga een paar dagen naar mijn zus in Amsterdam. En mijn zoon zei laatst dat hij graag weer eens naar de film wil. Dat doen we dan ook in de vakantie. Verder moeten we kijken wat er kan, financieel. Ik vind het ook al heerlijk dat in de vakantie iedereen op zijn eigen tijd ’s morgens een broodje pakt, dat je even naar de winkel gaat, alles op je eigen tijd. Mijn zoon moet trouwens wel werken: hij heeft een vakantiebaan van 40 uur per week.’
‘Mijn vriendin in Nice bezoeken, net als elk jaar. Wij kennen elkaar van Slowakije waar we als kind in dezelfde buurt woonden. We zijn even oud, ze is als een zus voor me. Nu hebben we elk een dochtertje met negen maand leeftijdverschil. Haar huis is heel kindvriendelijk omdat ze zelf ook een kind heeft. De kinderen spelen met elkaar, ik ben met mijn vriendin, en mijn man heeft rust.’
‘Ik ga met de vakantiebank op vakantie,’zegt een moeder van drie jonge kinderen. ‘www.vakantiebank.nl dat is net zoiets als de voedselbank. Ik ben tien jaar niet op vakantie geweest en nu ga ik een lang weekend weg, naar Slagharen met het gezin. Ik heb er heel veel zin in. We doen rustig aan en we zien het wel. Het belangrijkste is dat de kinderen kunnen zeggen: “Wij zijn ook op vakantie geweest.”
‘Ik hou niet zo van vakantie,’ zegt een vrouw die drie -bijna- volwassen kinderen heeft. ‘Je hoeft er ’s morgens niet op tijd uit, en dan doe ik dat en dan denk ik, ja en wat nu? Thuis ga ik dan toch weer wat doen, het huis opruimen of zo. Ik heb geen last van stress dus daarvoor hoef ik niet op vakantie. Voor de kinderen gaan we wel weg, zoals in mei, naar Mallorca. En binnenkort met mijn dochter, schoonzoon en kleinkind kamperen. Dat vind ik wel leuk omdat je dan je eigen ding kunt doen op je eigen tijd.’
En waaraan besteedt u de vakantie?
Trijntje de Haan