Heeft u dat nou ook……

Ik heb in de afgelopen – pak ‘m beet – 25 jaren column wel vaker over de factor “toeval” geschreven. En u dus ongetwijfeld al eens kond gedaan van mijn meest bizarre toevalsmoment, maar vooruit, niet alle lezers wonen al zo lang in Beijum of hebben een geweldig geheugen, dus: vele jaren geleden hielpen wij vrienden te verhuizen en zou tot slot van succesvol gesleep het kersje op de taart geplaatst worden – het aansluiten van de tv. Man en vriend in de kruipruimte stoeiend met de kabels, vriendin en ik in de kamer om te melden of hun acties succesvol waren. Nee dus. Wat ze ook verzonnen, beeld kregen we niet. De stemming ondergronds werd er niet beter op – en dan druk ik me voorzichtig uit. Na zo’n anderhalf uur gekloot werd er gebeld. Buurman kwam vragen of wij óók geen beeld hadden. Heel even dachten wij nog dat onze doe-het-zelvers de hele straat hadden platgelegd, maar het bleek veel toevalliger: uitgerekend die avond bleek heel Norg al 2 uur geen tv-ontvangst te hebben….

Afgelopen week werd onze nieuwe kastenwand geplaatst – ja, een plaatje, dank u, groot verschil met de Lundia waar we meer dan dertig jaar tegenaan hebben gekeken. Omdat er ook stopcontacten verplaatst moesten worden ging de betreffende stroomgroep eruit – wij hechten aan de gezondheid van de kastenmonteurs, en zij ook. Uiteraard duurde het even voordat we de juiste schakelaar te pakken hadden – slaapkamer, keuken en mijn werkhoek (inclusief pc die aanstond) werden eerst geslachtofferd in die zoektocht. Dus toen ik later geen verbinding meer had met mijn server zocht ik de schuld bij onszelf en dat werd niet anders toen uren later bleek dat ook de vaste telefoon niet meer werkte. Storingsnummer KPN (mobiel) bellen, bandje met keuzemenu afluisteren waarop “storing” niet genoemd wordt, 14 minuten in de wacht en daarna een aardige mevrouw die van daaruit vast kon stellen dat er iets fout zat met onze lijn. Laten we dat nu al gedacht hebben… Al een volle dag later mocht ik een storingsmonteur verwachten. Na zijn bezoekje aan de centrale was alles wél snel duidelijk: een of andere randdebiel had in die centrale besloten ons af te koppelen en een ander een plezier te doen met ONZE aansluiting, en dat terwijl we de rekening wel betaald hadden! Stom toevallig net op het moment dat wij met de stroom zaten te donderjagen. Niet toevallig, alleen maar stom. KPN-Grapjurk had er zelfs een briefje bij gehangen, dat dan weer wel. Ik durf nu best te voorspellen dat KPN die dag nog een storingsmelding heeft gekregen en wel van iemand die maar kort heeft genoten van zijn/haar nieuwe aansluiting…. Met een beetje pech heeft dat andere slachtoffer een weekend geïsoleerd van de buitenwereld moeten leven, met dank, wederom, aan de KPN.

Laat ik besluiten met nog 2 verkeerservaringen op 1 dag, onder het motto: waarom beleef ik dat soort grappen? Op de ringweg Beijum richting Zilvermeer (midden overdag, pracht weer) zie ik hoe een jonge mevrouw vanuit Kardinge zichzelf tot spookrijdster degradeert op de kruising die in mijn ogen toch redelijk overzichtelijk is. Gelukkig goed afgelopen – de rest van het verkeer lette wel op. Nog geen uur later moet ik vol in de remmen voor een de Ebbingestraat overstekend, leeg skateboard. De eigenaar stond erbij en keek ernaar, had begrijpelijk gekozen voor eigen veiligheid. Ik verzeker u: dan zit je even raar te kijken. Wat dan weer geen toeval is, want dat schijn ik vaker te doen……

Marjo van Dijken

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.