Beijum.org 
Vaderdag, Moederdag, Dierendag, Dag van de Arbeid, Dag van de Verpleging, Internationale Vrouwendag, Week van de toegankelijkheid: ik heb ervan gehoord en als ik even goed mijn best doe weet ik ook wanneer we die dagen met meer of minder feestgedruis vieren. Toegegeven: met minder gekte en uiterlijk vertoon dan een wedstrijd van Oranje tijdens het WK, maar toch.
In mijn mail vond ik een nieuwe – althans voor mij – en u begrijpt: bevangen door schaamte maak ik hier melding van.
De week van de Eenzaamheid (25 september tot 4 oktober) met daaraan verbonden een heuse prijs van € 5000 voor degene die het beste project tegen eenzaamheid bedenkt.
En laat ik nu afgelopen weekend al een kandidaat voor die prijs hebben ontdekt. Wat heet: niet een kandidaat, 13 maar liefst. En ik weet nu ook al een geweldige besteding voor die prijs, maar daarover later.
Echtgenoot en ik waren afgelopen weekend op stap om, alweer toegegeven, nog wat historisch besef toe te laten in onze al zo volle hoofden. Want waar wij in ons geliefde Engeland geen historisch huis met tuinen onbezocht kunnen laten: in Het Loo waren we nog nooit geweest. Weinig “eigen land eerst” bij ons, het is niet anders. Dat bij Het Loo op die dag buiten ook een Concours d’Elegance met schitterende OldTimers plaatsvond was een verrassing, een grote. Vooral voor echtgenoot dan, ik ging meer voor de Grace Kelly/Prinses Gracia expositie. En voor het Paleis natuurlijk: absoluut de moeite waard. We hadden gratis entreekaartjes (prijsje PostcodeLoterij) voor 4 personen en hebben de mensen achter ons bij de kassa maar laten delen in ons geluk. Zij boden ons vervolgens koffie met taart aan: iedereen blij.
Omdat we ook voor 8 personen kaartjes voor de Apenheul bezaten, hadden we bedacht dat we die op zondag mooi konden inzetten voor een familie-uitstapje met kinders en kleinkind. Ach, en toen kwam er ook nog een geweldige Groupon-aanbieding voor een hotelletje in de buurt langs – prettig geregeld, wij hoefden op zondag niet in alle vroegte op pad. Kennelijk was het familie-uitstapjes weekend: in ons hotel troffen we o.a een gezelschap van 14 personen aan: opa en oma, kinderen en kleinkinderen in de puberleeftijd. Leken het gezellig te hebben samen. Pas tijdens het diner viel me iets op: oma zat strategisch in een hoekje honderduit te babbelen, opa zat centraal aan de lange zijde van de tafel. En ongelogen: zijn mond ging alleen open om een hap te nemen. En bewoog alleen om te kauwen. Om hem heen gepraat, langs hem heen gepraat, maar met hem? Helemaal niet! Absolute eenzaamheid te midden van je naasten was het beeld dat zich aan mij opdrong. Dus als die familie zich nu voor die prijs aanmeldt om het uitstapje nog eens over te doen en opa er dan ook bij te betrekken?!
Tja, en dat we bij thuiskomst ontdekten dat we kortsluiting hadden gehad in de groep van de koelkast en de vriezer, waarbij de temperatuur onverantwoord was opgelopen: hele hoop gedoe, uiterst onfris.
Vanmorgen de wekker gezet: eerst even Apeldoorn bellen! En daarna vaststellen dat ik geen WK nodig heb om te hamsteren: voor de verspilling van voedsel krijgt deze moeder vandaag de hoofdprijs! Nu Oranje nog….
Marjo van Dijken